گروه نمایش ققنوس تئاتربندرلنگه به جشنواره بین المللى نمایش های آیینی سنتى تهران رفت
نمایش "ماراصاد" یا (مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر) به نویسنده: مهدی صفاری نژاد و کارگردانى امین سالارى شرکت کننده درهجدهمین جشنواره ملى تئاتر آیینی سنتی ۱۴ شهریور ماه در تماشاخانه حافظ تهران به روی صحنه می رود
به گزارش تئاترهرمزگان :نمایش "ماراصاد" یا (مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر) به نویسنده: مهدی صفاری نژاد و کارگردانى امین سالارى شرکت کننده درهجدهمین جشنواره ملى تئاتر آیینی سنتی 14 شهریور ماه در تماشاخانه حافظ تهران به روی صحنه می رود.امین سالاری کارگردان نمایش افزود: نمایش مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر حاصل یک کار پزوهشی و علمی است .
که گروه تئاتر ققنوس همواره سعی بر آن داشته تا با حفظ جنبه آکادمیک تئاتر دست به تجربه های تازه زده و بتواند پیشنهاد های جدیدی برای اجرا به وجود بیاورد . در تجربه اخیر گروه نیز این مساله نمایان است . اثری که با آن مواجه ایم برداشتی است از نمایشنامه ماراساد نوشته پیتر وایس و آقای مهدی صفاری نژاد آن را به نگارش در آورده است. و ما آن را درشکلی تازه از نمایش ایرانی نخستین بار در جشنواره تئاتر آیینی سنتی به اجرا در خواهیم آورد.
تکنیک اجرای نمایش از دل متن بیرون آمده ... طبق گفته سوزان سانتاگ متن آقای وایس تلفیقی از تکنیک ها و اشکال تئاتر غربیست . حال در اثری که ما روی صحنه میبریم کولاژی از اشکال مختلف نمایش ایرانی ، آیین های شرقی و به ویژه آیین های نمایشی شادی آور و عزاداری جنوب ایران است با شکلی دگرگون شده ... در نمایش ما سیاه نقالی کند و زن پوش به شکلی که در گذشته های دور روستاهای دور افتاده ی بندرلنگه در عروسی ها اجرا می شد، به روی صحنه می آید....
در نمایش مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر
طراح صحنه و کارگردان امین سالاری
طراح لباس ساینا میری
طراح نور عیسی سلطانی
ساخت دکور ؛ گروه تئاتر کنگل
بازیگران
رضا آزاد دریایی . عدنان انصاری . ساینا امیری .جواد انصاری . یاشار محسنی .مرضیه کریمی . عارف هاشمی . راضیه ذاکری .امید رفه. نادر انصاری . نرجس عزت زاده .مسعود احمدی .سمانه طهماسب پور .صالح صالح زاده و علی رنجبری
آهنگساز
بهنام حسن پور
نوازندگان
فرید جناحی ، محمد عراقی زاده ، محسن حداد و مارال تقی نژاد
ویزگی بارز نمایش ما طراحی و نوع اجرای آن است ...
در طراحی صحنه از تعدادی قالب پلاستوفوم که در ساخت سقف خانه کاربرد دارد استفاده کرده ایم و دیگر هیچ .... تمام فضا ها و حالات روانی اجراحاصا برخورد بازیگر با آکسسوار و جابجایی و شکل سازی با آنهاست... از تخته حوض و سکوی تعزیه گرفته تا چاقوی ضامن دار را با همین متریال یک دست و یک اندازه به نمایش میگذاریم .
در اجرا و موسیقی نیز توجه به اشکال نمایشی و ترانه های بومی از یاد رفته و در حال فراموشی جانی دواره میبخشیم و آنها را با بازی های نمایشی منظوم ایرانی تلفیق کرده ایم . و آنچه بسیار مهم بود ، کارکرد دراماتیک در اثر و رو به جلو رفتن ماجرا را از یاد نبرده ایم . در این پروژه نمایشی با دعوت از تعدادی بازیگر شناخته شده ،با تجربه و خلاق هرمزگانی در کنار فرصت دادن به استعداد های جوان و پر انرزی و سعی در ارائه شکلی تاز از نمایش آیینی داشته ایم .
نمایشی از دل آیین های بندرلنگه وکنگ با تکنیک ایرانی و موضوعی انسانی برای اجرا در هرجا....
به گمان بنده پرداخت به مقوله نمایش ایرانی و تئاتر آیینی سنتی یک ضرورت حیاتی ست و تنها راه رو به جلو رفتن و پیشرفت ... چرا که بر آمده از زیست چند هزار ساله ما میتواند باشد . آیین های نمایشی متنوع ما وجه تمایز و برتری بزرگیست با دیگر فرهنگ ها که متاسفانه هنوز به بطن آن توجه کامل نمیکنیم . امکانی که چشم ما را به دنیایی بیکران از امکانات باز میکند. امکانی که حتی امروز در تئاتر جوامع غربی به چشم نمی خورد ... مگر آرتو، گرتوفسکی و پیتر بروک در تئاتر شرق چه دیدند که دنیا را تحت تاثیر قرار داد؟ مگر آقای (سوزوکی) در ژاپن یا اکرم خان یا (سیدی لربی چرکاوی )اهل سوئیس چه چیزی را همه ساله _در بزرگ ترین فستیوالها و بهترین تئاتر های دنیا_ به اجرا میگذارند جز آیین ها و فرم های نمایش های شرقی و بومی خودشان؟
جا دارد تشکر ویزه ای داشته باشم از مجموعه کانون نمایش های آیینی سنتی که مجدانه برای اعتلای هنر نمایش ایرانی تلاش میکنند و چراغ این فرهنگ بزرگ را با جوهر وجودشان روشن نگاه میدارند .
کاش به پشتوانه سرمایه هایی چون دکتر فتحعلی بیگی و دیگر پرچمداران این عرصه ، در دانشگاه های تئاتر به جای چند واحد محدود، گرایش و رشته ای تحت عنوان نمایش ایرانی تعریف شود تا بتوان عمیق تر و اساسی تر به این مقوله عظیم پرداخت.